Hayatında sahip olabileceğin en büyük hazine, biriktirdiğin
insanlardır yavrum… Evet evet! Hazine para değildir, biriktirdiğin insanlardır.
O insanlarla güzeldir çünkü her şey… Ve unutma, tüm bu insanlardır asıl ailen. Kan
bağı gerekmez, gönül bağı yeterlidir…
Bu demek değildir ki, çok insan olması iyidir. Az ve öz
olması asıl en iyisidir, tıpkı kıymetli taşlar gibi… Zaten zaman geçtikçe
elemene de yardımcı olacaktır hayat. Bazen bu elemeler sana acı verse de, genç
yaşların tatlı sosyal kalabalığından, az ve öz ama en içten samimiyetlere doğru
yol almış olacaksın sen de…
Hani hayat bazen tüm sillelerini üst üste sıralamış olacak ya biz
ne kadar uğraşsak da. İşte devam edebilmek için en büyük nedenindir bu ‘aile’.
Güçlü kalabilme sebebi ve ama yanlarında en güçsüz olabilme lüksüdür. Kolay bulunmaz,
zor kazanılır yani. Ama öyle ki sevinçleri de üst üste sıraladığında hayat,
bağlarınızdaki güç gibi bonus sevinçleri de getirir sana bu tatlı kalabalık. Hayatlarınızın
en zor dönemlerinde “o anlar” sizleri daha da bağlı/güçlü kılar…
Anne/baba gibi endişelenmeyi öğrenirsin o insanlar için ve
bence bir ön provadır bu. “Ne yaptı acaba?, İyi mi?, Halledebildi mi?...” O
aileyi böylesi sahiplenince, ailedeki herkesin sevinci sevincin, heyecanı
heyecanın, üzüntüsü üzüntün olur. Onlar için de sen öyle olursun. İçinde hep
yer edecek olan o yalnızlık alanı küçülür böylece: paylaştıkça…
Ve yine o aile ile hayata duruşun daha net olur. Çünkü bu
samimiyet yardımcı olur yanlışlarını görmene ve hatta bazen yolunu bulmana. Mum
dibini aydınlatamaz ya, bu aile senin için gönüllü mum olur… Böylece attığın
adımlardaki “acaba”ların azalır, sağlam basar ayakların…
Daha nice tadı vardır bu güzel/güçlü/yürekten samimiyetlerin…
İşte o samimiyetleri hiç mi hiç kaybetme yavrum… Hayat o insanlarla güzeldir,
hayat ailen ile daha başkadır… O insanlarla acılar daha hafif, sevinçler daha
coşkulu olur. O insanlar oldukça yaşam enerjin daha güçlü olur, gözlerindeki
ışığın kaybı en az olur…
Ailen’den olabilmek dileğiyle…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder