Tarihe not: İlk kahkahanı 11/07/2015 tarihinde attın…
Bu ara büyüme atağında olan seni oyalamaya çalışırken ayna
karşısında, zıpladık bir iki ve bir de baktık ki kahkahalar havada uçuşuyor… Sonra
ne mi oldu? Neredeyse tüm gün zıpladık; kucağımızda sen, baban ve ben…
Böyle zor zamanların/dönemlerin olacaktır evet… Ama kahkaha
atmak için sebebin değil fırsatın olsun hep. Deli mi derler? Bırak desinler...
Nasılsa gülmek bulaşıcı. Böyle bir delilik de bulaşıcı olsa ne olur ki? Bence
çok güzel olur… Şahsen yaşadık ve gördük...
Olsan olsan çevrendeki gıcık olursun en fazla böyle gülebildiğin için…
E bundan güzel bir sebep de yoktur bence gıcık olmak için…
O yüzden sen yine de gül gülebildiğin kadar. İçindeki yükler de
dökülür hem her kahkaha ile. Gözlerin hep daha çok parlar böylece… Kara
bulutlar dağılır, kuşlar daha da cıvıldaşır, önemsizleşir hayat telaşı… Ve zaten önemsizdir hep kapıldığımız hayat telaşı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder