YA BIRAKMIŞSAN HER ŞEYİ?...

Bir insanın en tehlikeli olduğu zaman artık ağlayamadıgı zamandır... O boğaz düğümleniyor, gök yüzü bile sığmıyorsa ciğerine ama gel gör ki çıkmıyorsa bir damla bile, işler zor demektir...

Hani tutsan hayatı şöyle ucundan çok güzel yaşayacaksındır aslında ama rüzgarın dalgalandırdığı perde gibi oynar senle hayat. Sen uğraş dur onu tutup da yaşayacağım diye, halbuki o perdenin arkasında bambaşka hayatlar var..

Böyle böyle derken bir bakarsın perdeyi tutmaya çalışmak olmuş senin için hayat... Tutacaktın da o zaman başlayacaktı oysa değil mi?

Yaşamayı beklemekle geçmiyor yaşam.. Ya kuruyup gidiyorsun ya da sürünüp geçiyorsun öyle... Sonra bir bakıyorsun yaşamaya çalışmaya çalışmaktan göz yaşı kalmamış gözünde..

İşte o an, tam da o an perdeyi tutmaya çalışmayı bırakmışsın demektir..

Perdeyi tutmaya çalışmaktan vazgeçince ne olacak peki?

Yaşayacak mısın öylece yoksa senin yaşamın zaten perdeyi tutmaya çalışmak mıydı?

26.06.2016
Ş.G.